Dawny i współczesny Egipt

System polityczny

Dawniej

W starożytnym Egipcie panowała monarchia despotyczna, w której król miał nieograniczoną władzę.

Na szczycie hierarchii społecznej, blisko świata bogów, stał król zwany faraonem. Faraon był człowiekiem, który na ziemi występował w roli boga. Faraoni mieli mnóstwo złotej biżuterii, wspaniałe pałace, służbę, cudowne życie, a po śmierci mumifikowano i chowano ich w piramidach, które dzisiaj są wielkim zabytkiem. Jednak w Egipcie panowała bieda, więc ludziom nie żyło się zbyt dobrze. Większość faraonów nie przysłużyła się swemu ludowi lecz przez swoje wymagania i luksusy zwiększali biedę w kraju.

Dziś
Zgodnie z konstytucją z 1971 r., zmodyfikowaną w roku 1980, ustrojem politycznym Egiptu jest republiką prezydencką z systemem wielopartyjnym.

Głową państwa jest prezydent. Jego kandydaturę wysuwa parlament, a zatwierdzają obywatele na 6-letnią kadencję w głosowaniu powszechnym. Liczba kadencji jest nieograniczona, a prezydent ma szerokie uprawnienia w zakresie władzy wykonawczej i ustawodawczej. Mianuje jednego lub więcej wiceprezydentów, premiera, Radę Ministrów i 1/3 składu Rady Konsultatywnej (organ doradczy). Zgromadzenie Ludowe (o 5-letniej kadencji) składa się z 454 członków, z tego 444 nominowanych w wyborach powszechnych, a 10 mianowanych przez głowę państwa.

                                             System Społeczny

Dawniej

Ludność starożytnego Egiptu dzieliła się na kilka warstw. 

Faraon- Uważany był za boga, syna boga lub w późniejszych czasach za zwierzchnika pomiędzy ludem a głównym bogiem Re. Był monarchą despotycznym. Był najważniejszym człowiekiem w Egipcie.

Kapłani- Wielu z nich było doradcami faraona. Pełnili funkcje religijne, zarządzali majątkami należącymi do świątyń.

Urzędnicy- Mieli wielkie wpływy i zazwyczaj wywodziły się z najbliższego otoczenia faraona.

Żołnierze- Pełnili oni służbę dożywotni. Byli to najczęściej chłopi, ale także rzemieślnicy.

Chłopi, rzemieślnicy- Zasiewali ziemię, zbierali jej plony i dbali o utrzymywanie systemu irygacyjnego. Musieli również wykonywać wszelkie prace budowlane. Byli oni najliczniejszą grupą. 

Niewolnicy- Nie posiadali żadnych praw. Byli to głównie jeńcy wojenni lub dłużnicy.

Dziś

Egipt w dniach dzisiejszych jest państwem demokratycznym. Czyli, że źródło władzy stanowi wola większości obywateli (sprawują oni rządy bezpośrednio lub za pośrednictwem przedstawicieli).

Religia

Dawniej

Egipcjanie czcili wiele bóstw. Wiara odgrywała w starożytnym Egipcie bardzo ważną rolę, zarówno w życiu państwowym, jak i indywidualnym każdego człowieka. W życiu zwykłych ludzi religia, wiara w bogów, w ich nieustanny wpływ na życie doczesne była bardzo silna. Każda czynność miała niejako boski znak i była uzależniona od bogów, ich woli i charakteru. Ważną rolę w religii Egipcjan odgrywał bóg Re, który był uznawany za króla bogów i stworzyciela świata. W świecie podziemnym rządził Ozyrys i Nut. Żoną Ozyrysa była Izyda i razem mieli syna, Horusa. 

 Dziś

Konstytucja Egiptu czyni z islamu religię państwową. Gwarantuje wprawdzie wszystkim obywatelom wolność wyznania, ale w praktyce jest ona mocno ograniczona. Na dowodach osobistych umieszczana jest informacja o przynależności religijnej, przy czym dozwolony jest wybór między trzema oficjalnie uznanymi religiami: islamem, chrześcijaństwem i judaizmem. Wyznawcy innych religii nie uzyskują dowodów osobistych, co oznacza rezygnację z praw. To samo dotyczy muzułmanów, którzy przeszli na chrześcijaństwo.

 Pozycja ekonomiczna

Podstawą egipskiej gospodarki było dobrze funkcjonujące rolnictwo. O jego ogromnym znaczeniu świadczy choćby fakt, że w większości grobowców znajdują się sceny ukazujące uprawę roli. Sprawne funkcjonowanie gospodarki stymulowały też surowe kontrole i drastyczne kary za złe zarządzanie i marnotrawstwo.

Nazwy konfliktów

Dawniej

-Bitwa pod Hamą-605 p.n.e.-Bitwa nad Wielkim Jeziorem Gorzkim-925 p.n.e.-Bitwa pod Awaris-1580 p.n.e.

-Bitwa pod Megiddo-1469 p.n.e.

-Bitwa pod Kadesz-1280 p.n.e.

Dziś

-protesty

-ataki 

-zamachy

Język

Dawniej

Język egipski jest już językiem wymarłym. Język ten stracił na znaczeniu wraz z końcem cywilizacji egipskiej i został w późniejszych wiekach zastąpiony w Egipcie językiem arabskim. Późne stadium rozwojowe języka egipskiego stanowi język koptyjski, którym jeszcze do XVIII wieku posługiwały się nieliczne grupy ludności w Egipcie

                   Fazy rozwoju języka egipskiego

W języku egipskim wyróżnia się pięć faz historycznych: 

• język staroegipski (datowany na lata 3180-2240 p.n.e.) – niekiedy osobno ujmuje się język Tekstów Piramid 

• język średnioegipski lub egipski klasyczny (2240-1990 p.n.e. do czasów XVIII dynastii) 

• język nowoegipski (1573-715 p.n.e.)

• język demotyczny (od XXVI dynastii) 

• język koptyjski (od Okresu Rzymskiego) – zachowany w liturgii Ortodoksyjnego Kościoła Koptyjskiego

Dziś

Dziś w Egipcie większość ludzi posługuje się językiem arabskim.

Wykonała: Wiktoria Madziała